Twin Falls ** met rodeo

Vandaag verlaten we de staat Oregon en gaan we naar de staat Idaho. Onze bestemming is Twin Falls, een grotere plaats langs de snake river. Het is een behoorlijk stuk rijden dus we vertrekken vroeg. Na het gratis ontbijt in ons hotel in John Day én met een volle tank rijden we de route. Langs de route zijn weinig stadjes of dorpjes te zien. Het is vooral natuur en droog gras land. We rijden door uitgestrekte vlaktes waar aan de horizon nog net bergen te zien zijn. Af en toe zien we een eenzame cowboy die het hek repareert van zijn weiland. Er staan hier wel koeien, maar van wie die dan zijn? In de verste verte is er geen ranch te zien. De sproeiers zijn vaak met gps te bedienen heb ik gelezen en dat begrijp ik nu wel. Om je sproeier handmatig te verzetten moet je vanuit de bewoonde wereld een uur rijden. Dat kost natuurlijk veel te veel tijd. Het lijkt ook wel of die sproeiers 24 uur per dag aanstaan. En veel regen verwachten ze dus voorlopig niet, want overal wordt gesproeid.

Als we stoppen voor een korte pitstop langs de route komen we in een echt truckerscafé. Eerst staan we op de verkeerde parkeerplaats.. Er zit een grote herdershond in een kooi en er staat een bord dat je hier wapens kunt kopen ?? We rijden wel even naar de overkant waar een benzinepomp is. Daar kunnen we ook vast wel iets te drinken krijgen. Met caramel popcorn en cola voor de achterbank en voor ons een zoete kant-en-klare cappuccino rijden we weer verder.

Het is al voorbij lunchtijd als we in Twin Falls aankomen. Als we gaan lunchen zien we dat de tijd hier een uur verder is dan in Oregon. Het is dus niet ‘ voorbij lunchtijd’  maar al namiddag..

Na de lunch checken we in bij ons hotel en gaan dan naar de waterval Shoshone. Deze waterval wordt ook wel de ‘Niagara van het westen’  genoemd. Het is een hele mooie brede waterval. Als we hogerop lopen dan zien we zelfs een mooie regenboog door de waterdamp. We rijden door naar het uitkijkpunt voor de Perrinebridge. Hier hebben we ook een goed zicht op de canyon die snake river ontsluit. Hierna gaan we terug naar het hotel. We eten wat tegenover het hotel en duiken er dan in.

De dag erna gaan we kajakken op de snake river. Het is een rustige rivier waar het heerlijk peddelen is met de kajak. We varen onder de Perrinebridge door. Hier kwamen we gisteren over toen we Twin Falls inreden, nu varen we eronder door. Van kajakken krijg je trek... Peter heeft op tripadvisor een restaurant gezien dat vlak bij de canyon ligt. Daar gaan we dus lunchen. Het is een heerlijke lunch met een heel beleefde ober. Als Koen zijn sandwich niet helemaal opkrijgt vraagt hij hem “Do you want me to box it for you?”. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt. Ze vragen soms wel of we een box willen (doggiebag noemen wij het), maar dat ze het ook voor ons in de box doen, dat is wel heel luxe. Met een geboxt broodje gaan we terug naar het hotel. In de namiddag willen we naar de rodeo gaan, maar nemen eerst nog een duik in het zwembad.

Rond 4 uur rijden we naar het rodeo. We weten niet wat we kunnen verwachten en of er nog kaartjes zijn, maar we wagen het erop. Eerst denken we nog dat we het niet kunnen vinden, maar dan zien we allemaal auto’s geparkeerd staan in een weiland en ook tenten en tribunes staan. Hier is het blijkbaar, we rijden het weiland in en parkeren de auto. We lopen het terrein op en zien stallen met daarin koeien, paarden, geiten, schapen, maar ook kippen en kalkoenen. Ernaast staan foodtrucks en een grote tribune voor de rodeo.

We gaan eerst kijken bij een wedstrijd voor de jeugd. Het is een soort behendigheidswedstrijd hoe ze met de verschillende dieren omgaan. Een man naast me legt uit hoe het in zijn werk gaat, zijn dochter doet nl. ook mee. Ik vraag hem naar het rodeo, hoe dat gaat met kaartjes. Hij zegt dat er altijd wel kaartjes zijn, maar als we willen zitten dan moeten we een beetje op tijd gaan. We gaan wat eten en drinken en kopen alvast een kaartje en gaan een plekje op de tribune zoeken. Er liggen her en der al dekens van mensen die een plek gereserveerd hebben op die manier. Wij zoeken een goede plek en genieten van alle dingen die er al te zien zijn.

Eerst is er schaaprijden voor kleine kinderen. Als je op de foto’s kijkt zie je hoe klein ze nog zijn. Sommige vallen er gelijk vanaf, maar er is ook een klein meisje dat heel lang blijft zitten.

Daarna begint de ceremonie voorafgaand aan het rodeo. Er rijden cowboys met paard en Amerikaanse in de ring. Ze rijden een ererondje en gaan dan in het midden staan. De speaker vraagt om te klappen voor iedereen die ‘ had served for their nation’ , de militairen dus, of ex-militairen. Een paar mannen gaan staan, wij klappen voor hen. Daarna volgt een verhaal over de onafhankelijkheid en de vrijheid die je hebt in Amerika. Daarna gaat de hele tribune staan met rechterhand op het hart en wordt een soort verklaring voor gelezen. Tot slot komt er een zangeres die het volkslied zingt. Best indrukwekkend om te zien. Ook de cowboys die achter de ring klaar staan bij hun paarden en de stieren die daar staan, houden allemaal hun hoed voor de linkerborst. Zo gaat dat dus hier in de USA.

De cowboys rijden de ring weer uit en er komen andere cowboys die met een vlag van de sponsor een rondje rijden. De speaker legt nog uit dat alle vrijwilligers van het rodeo in een paarse bloes lopen als een soort statement tegen huiselijk geweld. Hij zegt dat huiselijk geweld een probleem is in deze regio en dat ze op deze manier hier een vuist tegen willen maken. Oei, dat is wel een beetje 1980 voor ons toch? Maar hier dus nog heel actueel.

Wat we hierna zien kun je bijna niet beschrijven, op de foto’s is goed te zien wat er allemaal voorbij komt. Een missverkiezing van de mooiste cowgirl  en van de behendigste cowgirl. De meiden zien er mooi uitgedost uit en de paarden zijn ook versierd, tot aan haarlak op de kont van het paard.

Er volgt een show met stier rijden, wilde paarden rijden, stier vangen en kalfjes met lasso vangen. We kijken onze ogen uit. Soms vallen ze hard of wordt een stier echt wild en valt een paard aan. Het publiek joelt en wij joelen mee. Wat leuk om dit mee te maken. Ondertussen wordt het donker en steeds later. Rond half 10 gaan we terug naar het hotel. Het is nog 45 minuten rijden en morgen gaan we naar Yellowstone park. Weer een langere rit, maar dan wel 2 dagen in het park. Onze één na laatste stop hier in USA. Het zit er bijna op deze vakantie.