Coos Bay

Na het gratis ontbijt in de Holiday Inn Express gaan we naar het park met de redwood bomen, de Trees of Mystery. In het park staan vele grote hoge bomen, je kunt het eind ervan niet zien met het blote oog. We lopen het pad langs alle bomen. Er is zelfs een 'cathedral tree', waar je in kunt trouwen. Het zijn 5 bomen in een soort halve cirkel. Hierin kun je dus trouwen met je geliefde. Koen en Roos vinden het maar grappig.

Halverwege het park is er een skytrail, dit is een gondel die ons naar boven brengt. Hier kunnen we op een uitkijkterras over alle redwood bomen kijken. Het is een mooi gezicht al die hoge bomen. Tussen de bomen staan ook nog nesten van visarends, er liggen verrekijkers om de nesten te bekijken. De weg terug kunnen we kiezen, met de gondel of het pad naar beneden hicken. We kiezen voor het laatste. Er staan stokken die we mee mogen nemen voor onderweg. Het pad is af en toe heel steil, de stokken komen wel van pas. Als we beneden zijn aangekomen is er ook nog een pad met de 'tails of tall trees' . Hier zien we figuren die uit de bomen zijn gehakt en waar een verhaal bij verzonnen is. 

We rijden verder naar Coos Bay, onderweg stoppen we nog bij de Safeway voor een paar vers gemaakte sandwiches en drinken. We kunnen er weer tegen en gaan verder over de highway 101 naar Coos Bay. Net na Brookings passeren we de grens tussen California en Oregon. Hier moeten we natuurlijk even stoppen voor een foto.

We rijden verder over de 101 naar Coos Bay. Vannacht slapen we in de Red Lion Inn. In de hotelkamer wacht een verrassing, omdat het mijn verjaardag is staat er een tasje met lekkers klaar. Erin zit een felicitatie kaart van de familie Breugem en Broekhuizen Wat een mooie verrassing, daar zal mijn zus wel voor gezorgd hebben. Die heeft ooit in Florida stage gelopen bij een hotel, dus die weet wel hoe dat gaat hier in de USA. Bij het hotel is een buitenzwembad en een hot tub. Koen en Roos nemen gelijk een duik erin. Met zijn vieren zitten we later in de hot tub. Even bijkomen van de kilometers die we afgelegd hebben.

Vanavond eten we Italiaans, mama mag kiezen op haar verjaardag. Met een fles witte chardonnay uit Oregon en lekkere pasta komt deze dag tot een mooi einde. Nog even de blog updaten en dan oogjes toe en snaveltjes dicht. Morgen wacht een nieuwe dag,  we gaan dan naar het binnenland van Oregon, te beginnen met het Crater Lake.