Fort Bragg

Vandaag gaan we de huurauto ophalen down town. Peter en ik gaan lopend naar het verhuurbedrijf. De auto staat al klaar op de 9e verdieping van de parkeergarage. Het is een mooie Toyota Camry met automaat. Aangezien Peter wat last heeft van zijn kuiten (al die schuine straten op en af lopen in San Francisco is geen kattepis..) rijd ik terug naar ons hotel om Koen en Roos en de koffers op te halen. We besluiten om onderweg naar Fort Bragg te ontbijten. Bij het plaatsje San Rafael gaan we de freeway af, op zoek naar een ontbijtrestaurant. De Mexicaanse en Puertoricaanse invloeden zijn hier volop terug te vinden, we kunnen overal taco’s eten als ontbijt. Maar dat gaat ons toch echt te ver. Een lekkere omelet gaat er wel in. Peter en Koen bestellen ook nog een jus d’orange, deze wordt geserveerd in grote jampotten dat ziet er grappig uit.

We rijden weer verder naar Fort Bragg. Onderweg rijden we langs de ruige kust van California, maar ook over slingerende wegen door het bos. Rond 2 uur komen we aan bij ons overnachtingsadres. Het is een beetje een vervallen motel Pine Beach Inn, als we willen inchecken worden we weer teruggestuurd. Het is pas vanaf 3 uur incheck tijd, dus “see you later love” .

We rijden door naar het plaatsje zelf en besluiten te lunchen aan het strand. The Glass Beach is bekend om de stukjes glas die er liggen en inmiddels door de erosie glad geslepen zijn. Er lopen veel mensen met emmertjes en schepjes, het lijkt wel goud zoekers strand.

Als we dan toch ingechecked zijn lopen we naar het privé strand van de Pine Beach Inn. Het is een verlaten strandje tussen de rotsen. Koen en Roos gaan een dammetje bouwen op het strand en Peter en ik genieten van de zon en de wind. In de avond gaan we in het haventje eten bij Silver’s at the Wharf. Onze naam wordt genoteerd op de lijst, Peter, party of 4. Ze roept om als ons tafeltje beschikbaar is. Het ruikt hier heerlijk naar gebakken vis, hoe kan het ook anders in een vissershaven. We nemen een drankje en wachten rustig op ons tafeltje. Opeens horen we onze naam, we kunnen aan tafel. En wat voor tafel, we krijgen het mooiste tafeltje in het restaurant, met uitzicht op de haven en de zee en de ondergaande zon. Het eten is heerlijk, ik eet vis taco’s, peter een salade met garnalen en de kids fish&chips. Met volle buikjes gaan we terug naar het Pine Beach Inn. Morgen gaat onze route verder naar Klamath, naar de hoge bomen de redwoods!